به حکم بندهی خلاق آن رزاق بیمنت
|
|
که کردش کافل ارزاق لطف قادر منان
|
امیر بینظیر مرحمتپرور که از دادش
|
|
شود بیباک آهوبره گرگ پیر را مهمان
|
دلیر شیرگیر معدلتپرور که از بیمش
|
|
کند در بیشه شیر شرزه چنگال خود از دندان
|
پس از تعمیر کاشان کز ازل میبود ویرانه
|
|
به یمن همت عالیش چون گردید آبادان
|
بنا شد خانهی دلکش روان شد جوی آبی خوش
|
|
به خوبی روضهی رضوان به صافی چشمهی حیوان
|
زلال حوض آن پیوسته روحافزار و جانپرور
|
|
نسیم صحن آن همواره عنبربیز و مشکافشان
|
ازین دلکش بنا کاشان به اصفاهان همی نازد
|
|
سزد هر چند بر گلزار جنت نازد اصفاهان
|
چو از معماری لطف خدا بر پا شد این خانه
|
|
که در وی با نیش خرم زید با عمر جاویدان
|
پی تاریخ سال آن رقم زد خامهی هاتف
|
|
همی نازد به اصفاهان ازین دلکش بنا کاشان
|