| رو ترک سر بگیر و ازین جیب سر برآر | رو ترک زر بگو و ازین سکه نام گیر | |
| گر زندگی خوهی چو شهیدان پس از حیات | بر بستر مجاهده پیش از اجل بمیر | |
| ای جان! به نفس مرده شو و از فنا مترس | وی دل! به عشق زنده شو و تا ابد ممیر | |
| روزی که حکمت از پی تحقیق وعدها | تغییر کاینات بفرماید، ای قدیر! | |
| گهواره‌ی زمین چو بجنبد به امر تو | گردد در آن زمان ز فزع شیرخواره پیر، | |
| با اهل رحمتت تو برانگیز بنده را | کان قوم خورده‌اند ز پستان فضل شیر | |
| من جمع کرده هیزم افعال بد بسی | و آنگه گذر بر آتش قهر تو ناگزیر | |
| از بهر صید ماهی عفو تو در دعا | از دست دام دارم و از چشم آبگیر | |
| نومید نیستم ز در رحمتت که هست | کشت امید تشنه و ابر کرم مطیر | |
| تو عالمی که حاصل ایام عمر من | جرمی است، رحمتم کن و عذری‌ست، در پذیر | |
| فردا که هیچ حکم نباشد به دست کس | ای دستگیر جمله! مرا نیز دست گیر! |