| عسس کی شود، دزد تیره‌روان | تو خود باش این گنج را پاسبان | |
| بهرجا برافکنده‌اند این کمند | چه دیوار کوته، چه بام بلند | |
| درین دخمه، هر شب گرفتارهاست | ره و رسمها، رمزها، کارهاست | |
| شب، از باغ گم شد گل و خار ماند | خنک، باغبانی که بیدار ماند | |
| بخفتن، چرا پیر گردد جوان | برهزن، چرا بگرود کاروان | |
| فلک، در نورد و تو در خوابگاه | تو مدهوش و در شبروی مهر و ماه |