| ای به رفعت ز آسمان برتر | نور رای تو آفتاب دگر | |
| ای تو مقصود جنس و نوع جهان | وی تو مختار خاص و عام بشر | |
| کمترین آستان درگه تست | برترین بام گنبد اخضر | |
| دهر در مدحتت گشاده زبان | چرخ در خدمتت ببسته کمر | |
| نزد عدل تو ای به جود مثل | روز بار تو ای به جاه سمر | |
| نتوان برد نام نوشروان | نتوان کرد یاد اسکندر | |
| در هوای تو عیش خوش مدغم | در خلاف تو بخت بد مضمر | |
| یک نسیم است از رضای تو خیر | یک سموم است از خلاف تو شر | |
| ای جهان لفظ و تو درو معنی | هم ازو پیش و هم بدو اندر | |
| چرخ در جنت همت تو قصیر | بحر در پیش خاطر تو شمر | |
| دست راد تو ابر بی‌نقصان | طبع پاک تو بحر بی‌معبر | |
| وهمت آرد ز راز چرخ نشان | کلکت آرد ز علم غیب خبر | |
| کار بندد مسخر و منقاد | امر و نهی ترا قضا و قدر | |
| چون بخوانی خلاف چرخ هبا | چون برانی قبول بخت هدر | |
| پاسبان سرای ملک تواند | نه فلک چار طبع و هفت اختر | |
| نوبت ملک پنج کن که شدست | دشمن تو چو مهره در ششدر | |
| چون تو گردد به قدر خصمت اگر | شبه لل شود عرض جوهر | |
| ای زمین حلم آفتاب لقا | وی فلک همت ملک مخبر | |
| ای بزرگی که از بزرگی و جاه | هرکه بر خدمت تو یافت ظفر | |
| کرد بیرون ز دست محنت پای | برد در دولتت به کیوان سر |