ای به دیده‌ی دریغ خاک درت

ای به دیده‌ی دریغ خاک درت همه سوگند من به جان و سرت
گوش را منتست بر همه تن از پی آن حدیث چون شکرت
اشک چون سیم و رخ چو زر کردم از برای نثار رهگذرت
مایه‌ی کیمیاست خاک درت کی درآید به چشم سیم و زرت
دل بی‌رحم تو رحیم شود گر ز حال دلم شود خبرت