| یارب، چو تمام گردد این ماه | در وی مدهی خسوف را راه | |
| امید که گاه ناامیدی | بخشی، سیه‌ی مرا سپیدی | |
| چون یافت دل این امیدواری | ای خامه بیار تا چه داری |
| یارب، چو تمام گردد این ماه | در وی مدهی خسوف را راه | |
| امید که گاه ناامیدی | بخشی، سیه‌ی مرا سپیدی | |
| چون یافت دل این امیدواری | ای خامه بیار تا چه داری |