| ساخته از حکمت کار آگهان | خانه‌ی گردنده بگرد جهان | |
| نادره‌ی حکم خدای حکیم | خانه روان ، خانگیانش مقیم | |
| اهل سفر را همه بروی گذر | همره اوساکن و او در سفر | |
| گاه روشن همره او گشته آب | آبله در پاش شده از حباب | |
| عکس که بنمود باب اندرون | کشتی خصم ست که بینی نگون | |
| ماه رسن بسته چو دلو استوار | یافته در خانه‌ی ماهی قرار | |
| ماه نوی کاصل وی از سال خواست | یک مه نو گشته بده سال راست | |
| گشته گه‌ی سیر، هلالش زبون | عکس هلال ست باب اندرون | |
| صورت آن تخته که بد بی‌بها | عین چو ابرو شده بر چشمها | |
| لیک جزین فرق ندانم کنون | کاوست سر افراخته ابر نگون | |
| ابروی او داده بهر چشم نور | چشم بد از ابروی نیکوش دور | |
| همچو کمان پر خم و تیره از میان | تیر ستاده ست و کمانش روان | |
| او برسد تیر فلک را به اوج | تیر به تیرش نرسد گاه موج | |
| پیشتر از مرغ پرد در کشاد | پیشتر از باد رود روز باد | |
| وقت دو منزل بدمی بل دو چند | بار سن و سلسله و تخته بند | |
| بسته به زنجیر مسلسل دراز | بحر روان زو شده زنجیر ساز | |
| همچو کمان پر خم و تیز از میان | پر، چو حواصل، زد و سو کرده باز | |
| مرغ که آن از پر چو بین پرد | طرفه بود لیک نه چندین پرد | |
| هر طرفش ره بشتاب دگر | هر قدمش سیر برآب دیگر | |
| از تگ طوفان شکنش در شتاب | معجز نوح آمده بر روی آب |