| ور غزلت یاد جوانی دهد | وز خوشی طبع، نشانی دهد | |
| تن زن ازان هم که کسان گفتهاند | هر چه تو گوئی، به ازان گفتهاند | |
| نوبت سعدی که مبادا کهن ، | شرم نداری که بگوئی سخن ؟ |
| ور غزلت یاد جوانی دهد | وز خوشی طبع، نشانی دهد | |
| تن زن ازان هم که کسان گفتهاند | هر چه تو گوئی، به ازان گفتهاند | |
| نوبت سعدی که مبادا کهن ، | شرم نداری که بگوئی سخن ؟ |