| همی گفت کاینت چراغ جهان | همی آفرین خواند اندر نهان | |
| بدان دادگر کو سپهر آفرید | بران گونه بالا و چهر آفرید | |
| بفرمود تا هرک بخرد بدند | بران لشکر روم موبد بدند | |
| نشستند و او را به آیین بخواست | به رسم مسیحا و پیوند راست | |
| برو ریخت دینار چندان ز گنج | که شد ماه را راه رفتن به رنج |