قسمت هفتم

زندان تو از نجات خوشتر باشد		نفرین تو از نبات خوشتر باشد
شمشیر تو از حیات خوشتر باشد		ناسور تو از نوات خوشتر باشد

□

زنهار مگو که رهروان نیز نیند		کامل صفتان بی‌نشان نیز نیند
ز اینگونه که تو محرم اسرار نه‌ای		میپنداری که دیگران نیز نیند

□

سر دل عاشقان ز مطرب شنوید		با ناله‌ی او بگرد دلها بروید
در پرده چه گفت اگر بدو میگروید		یعنی که ز پرده هیچ بیرون نروید

□

سر مستان را ز محتسب ترسانند		شد محتسب مست همه میدانند
این مردم شهر ما اگر مردانند		این مستان را چرا گرو نستانند

□

سرویکه ز باغ پاکبازان باشد		هم سرکش و هم سرخوش و نازان باشد
گر سر کشد او ز سرکشان میرسدش		کاندر سر او غرور بازان باشد

□

سرهای درختان گل تر میچینند		و اندر دل خود کان گهر می‌بینند
چون بر سر پایند که با بی‌برگی		نومید نگردند و ز پا می‌شینند

□

سرهای درختان گل رعنا چیدند		آن یعقوبان یوسف خود را دیدند
ایام زمستان چو سیه پوشیدند		آخر ز پس نوحه‌گری خندیدند

□

سودای ترا بهانه‌ای بس باشد		مستان ترا ترانه‌ای بس باشد
در کشتن ما چه میزنی تیغ جفا		ما را سر تازیانه‌ای بس باشد

□

سوز دل عاشقان شررها دارد		درد دل بی‌دلان اثرها دارد
نشنیدستی که آه دلسوختگان		بر حضرت رحمت گذرها دارد

□

شاد آنکه جمال ماهتابش ببرد		ساقی کرم مست و خرابش ببرد
میید آب دیده می‌ناید خواب		ترسد که اگر بیاید آبش ببرد