قسمت ششم

بی‌عشق نشاط و طرب افزون نشود		بی‌عشق وجود خوب و موزون نشود
صد قطره ز ابر اگر به دریا بارد		بی‌جنبش عشق در مکنون نشود

□

بیمارم و غم در امتحانم دارد		اما غم او تر و جوانم دارد
این طرفه نگر که هرچه در رنجوری		بیرون ز غمش خورم زیانم دارد

□

بی‌من به زبان من سخن می‌آید		من بی‌خبرم از آنکه می‌فرماید
زهر و شکر آرزوی من می‌آید		ز آینده که داند چه کرا میشاید

□

پیوسته سرت سبز و لبت خندان باد		جان و دل عاشقان ز تو شادان باد
آنکس که ترا بیند و شادی نکند		سر زیر و سیه گلیم و سرگردان باد

□

بی‌یاری تو دل بسوی یار نشد		تا لطف غمت ندیده غمخوار نشد
هرچیز که بسیار شود خار شود		غمهای تو بسیار شد و خوار شد

□

تا با غم عشق تو مرا کار افتاد		بیچاره دلم در غم بسیار افتاد
بسیار فتاده بود اندر غم عشق		اما نه چنین زار که این بار افتاد

□

تا بنده ز خود فانی مطلق نشود		توحید به نزد او محقق نشود
توحید حلول نیست نابودن تست		ورنه به گزاف باطلی حق نشود

□

تا تو بخودی ترا به خود ره ندهد		چون مست شدی ز دیده بیرون نجهند
چون پاک آئی ز هر دو عالم به یقین		آنگه بنشان نفرت انگشت نهند

□

تا در دل من عشق تو اندوخته شد		جز عشق تو هر چه داشتم سوخته شد
عقل و سبق و کتاب بر طاق نهاد		شعر و غزل دوبیتی آموخته شد

□

تا در طلب مات همی کام بود		هر دم که برون ز ما زنی دام بود
آن دل که در او عشق دلارام بود		گر زندگی از جان طلبد خام بود