قسمت اول

دیدم در خواب ساقی زیبا را		بر دست گرفته ساغر صهبا را
گفتم به خیالش که غلام اوئی		شاید که به جای خواجه باشی ما را

□

زنهار دلا به خود مده ره غم را		مگزین به جهان صحبت نامحرم را
با تره و نانی چو قناعت کردی		چون تره مسنج سبلت عالم را

□

طنبور چو تن تن برآرد به نوا		زنجیر در آن شود دل بی‌سر و پا
زیرا که نهان در زهش آواز کسی		میگوید او که جسته همراه بیا

□

عاشق شب خلوت از پی پی گم را		بسیار بود که کژ نهد انجم را
زیرا که شب وصال زحمت باشد		از مردم دیده دیده‌ی مردم را

□

عاشق همه سال مست و رسوا بادا		دیوانه و شوریده و شیدا بادا
با هشیاری غصه‌ی هرچیز خوریم		چون مست شویم هرچه بادا بادا

□

عشق تو بکشت ترکی و تازی را		من بنده‌ی آن شهید و آن غازی را
عشقت میگفت کس ز من جان نبرد		حق گفت دلا رها کن این بازی را

□

عشقست طریق و راه پیغمبر ما		ما زاده‌ی عشق و عشق شد مادر ما
ای مادر ما نهفته در چادر ما		پنهان شده از طبیعت کافر ما

□

عمریست ندیده‌ایم گلزار ترا		وان نرگس پرخمار خمار ترا
پنهان‌شده‌ای ز خلق مانند وفا		دیریست ندیده‌ایم رخسار ترا

□

غم خود که بود که یاد آریم او را		در دل چه که بر خاک نگاریم او را
غم باد امید لیک بس بیمغز است		گر سر ننهد مغز برآریم او را

□

گر بوی نمی‌بری در این کوی میا		ور جامه نمی‌کنی در این جوی میا
آن سوی که سویها از آنسوی آید		می‌باش همان سوی و بدین سوی میا