چهل و چهارم

خواست چراغت که بمیرد ولیک رو که به خورشید موید شدی
جان تو خفاش بد و باز شد چونک درین نور معود شدی
هم نفسی آمد، لب را ببند تا بکی ام دم تو درآمد شدی
ساقی جان آمد با جام جم نوبت عشرت شد خامش کنیم