| با جمع شکر لبان رقاص | هر لحظه عروسیی و خوانی | |
| این عیش و طرب دریغ باشد | کاشفته شود به امتحانی | |
| حیفست که مجلس لطیفان | ناخوش شود از چنین گرانی | |
| ترجیع سوم رسید یارا | هم بر سر عیش آر ما را |
□
| در چاه فتاد دل، برآرش | بیچاره و منتظر مدارش | |
| ور وعده دهیش تا به فردا | امروز بسوزد این شرارش | |
| بخشای برین اسیر هجران | بر جان ضعیف بی‌قرارش | |
| هرچند که ظالمست و مجرم | مظلوم و شکسته دل شمارش | |
| گشتست چو لاله غرقه‌ی خون | گشتست چو زعفران عذارش | |
| خواهد که به پیش تو بمیرد | اینست همیشه کسب و کارش | |
| یاری دگری کجا پسندد | آن را که خدا به دست یارش؟ | |
| آن را که بخوانده‌ی تو روزی | مسپار بدست روزگارش | |
| هرچند به زیر کوه غم ماند | اندیشه‌ی تست یار غارش | |
| امسال چو ماه می‌گدازد | می‌آید یاد وصل پارش | |
| راهی بگشا درین بیابان | ماهی بنما درین غبارش | |
| گر شرح کنم تمام پیغام | می‌مانم از شراب و از جام |