| بلبل سرمست برای خدا | مجلس گل بین و به منبر برآ | |
| هین به غنیمت شمر این روز چند | زانک ندارد گل رعنا وفا | |
| ای دم تو قوت عروسان باغ | فصل بهارست بزن الصلا | |
| جان من و جان ترا پیش ازین | سابقه‌ی بود که گشت آشنا | |
| الفت امروز ازان سابقه‌ست | گرچه فراموش شد آنها ترا | |
| سیر ببینیم رخ همدگر | ناشده ما از رخ و از تن جدا | |
| تا بشناسیم دران حشر نو | چونک چنین بوقلمونیم ما | |
| صورت یوسف به یکی جرم شد | صورت گرگی بر اهل هوا | |
| از غرضی چون پنهان شد ز چشم | صورت آن خسرو شیرین لقا | |
| پس چو مبدل شود آن صورتش | چونش شناسی تو بدین چشمها | |
| یارب بنماش چنانک ویست | از حق درخواست چنین مصطفا | |
| خیز به ترجیع بگو باقیش | نیک نشانش کن و خطی بکش |
□
| ای رخ تو حسرت ماه و پری | پر بگشادی به کجا می‌پری | |
| هین گروی ده سره آنگه برو | رفتن تو نیست ز ما سرسری | |
| زنده جهان ز آب حیات توست | مست قروی تو دل لاغری | |
| خود چه بود خاک که در چرخ تست | این فلک روشن نیلوفری | |
| زین بگذشتم به خدا راست گو | رخت ازین خانه کجا می‌بری | |
| در دو جهان کار تو داری و بس | راست بگو تا بچه کار اندری | |
| ور بنگویی تو گواهی دهد | چشم تو آن فتنه گر عبهری | |
| جان چو دریای تو تنگ آمدست | زین وطن مختصر ششدری |