مستی و عاشقانه میگویی
|
|
تو غریبی و یا از این کویی
|
پیش آن چشمهای جادوی تو
|
|
چون نباشد حرام جادویی
|
پیش رویت چو قرص مه خجلست
|
|
به چه رو کرد زهره بیرویی
|
عاشقان را چه سود دارد پند
|
|
سیل شان برد رو چه میجویی
|
تو چه دانی ز خوبی بت ما
|
|
ما از آن سو و تو از این سویی
|
ما ز دستان او ز دست شدیم
|
|
دست از ما چرا نمیشویی
|
رو به میدان عشق سجده کنان
|
|
پیش چوگان عشق چون گویی
|
پیش آن چشمهای ترکانه
|
|
بندهای و کمینه هندویی
|
به ستیزه در این حرم ای صبر
|
|
گاه لاله و گاه لولویی
|
آفتابا نه حد تو پیداست
|
|
که نه در خانه ترازویی
|
هله ای ماه خویش را بشناس
|
|
نی به وقت محاق چون مویی
|
هله ای زهره زیر چادر رو
|
|
رو نداری وقیحه بانویی
|
تو بیا ای کمال صورت عشق
|
|
نور ذات حقی و یا اویی
|
اندر این ره نماند پای مرا
|
|
زانوم را نماند زانویی
|
همچو کشتی روم به پهلو من
|
|
ای دل من هزارپهلویی
|
مست و بیخویش میروی چپ و راست
|
|
سوی بیچپ و راست میپویی
|
نی چپست و نه راست در جانست
|
|
بو ز جان یابی ار بینبویی
|
ز آن شکر روی اگر بگردانی
|
|
گر نباتی بدان که بدخویی
|
ور تو دیوی و رو بدو آری
|
|
الله الله چه ماه ده تویی
|
دلم از جا رود چو گویم او
|
|
همه اوها غلام این اویی
|