آن به که مرا تمکین نکنی | تا همچو خودم گرگین نکنی | |
بر روی منه تو دست مرا | تا مست مرا غمگین نکنی | |
تو رنگرزی، تو نیلپزی | هان کینه را، زنگین نکنی | |
ای خواجه، بهل، فتراک مرا | تا خنگ مرا بیزین نکنی | |
از دور ترک زانو بزنی | زانوی مرا بالین نکنی | |
تو هرچه کنی داعی توم | هرچند که تو آمین نکنی | |
دل را بروم، ملک تو کنم | تا تو دل خود پرکین نکنی | |
رخساره کنم وقف قدمت | تا تو رخ خود پرچین نکنی | |
خاموش کنم، طبلک نزنم | تا از دل و جان تحسین نکنی |