دگرباره بشوریدم بدان سانم به جان تو
|
|
که هر بندی که بربندی بدرانم به جان تو
|
من آن دیوانه بندم که دیوان را همیبندم
|
|
زبان مرغ میدانم سلیمانم به جان تو
|
نخواهم عمر فانی را تویی عمر عزیز من
|
|
نخواهم جان پرغم را تویی جانم به جان تو
|
چو تو پنهان شوی از من همه تاریکی و کفرم
|
|
چو تو پیدا شوی بر من مسلمانم به جان تو
|
گر آبی خوردم از کوزه خیال تو در او دیدم
|
|
وگر یک دم زدم بیتو پشیمانم به جان تو
|
اگر بیتو بر افلاکم چو ابر تیره غمناکم
|
|
وگر بیتو به گلزارم به زندانم به جان تو
|
سماع گوش من نامت سماع هوش من جامت
|
|
عمارت کن مرا آخر که ویرانم به جان تو
|
درون صومعه و مسجد تویی مقصودم ای مرشد
|
|
به هر سو رو بگردانی بگردانم به جان تو
|
سخن با عشق میگویم که او شیر و من آهویم
|
|
چه آهویم که شیران را نگهبانم به جان تو
|
ایا منکر درون جان مکن انکارها پنهان
|
|
که سر سرنبشتت را فروخوانم به جان تو
|
چه خویشی کرد آن بیچون عجب با این دل پرخون
|
|
که ببریدهست آن خویشی ز خویشانم به جان تو
|
تو عید جان قربانی و پیشت عاشقان قربان
|
|
بکش در مطبخ خویشم که قربانم به جان تو
|
ز عشق شمس تبریزی ز بیداری و شبخیزی
|
|
مثال ذره گردان پریشانم به جان تو
|