من کجا بودم عجب بی‌تو این چندین زمان

وقت عشرت هر کسی گوشه خلوت رود عشرت و شرب مرا می‌نباید شد نهان
از کف این نیکبخت می‌خورم همچون درخت ور نه من سرسبز چون می‌روم مست و جوان
چون سنان است این غزل در دل و جان دغل بیشتر شد عیب نیست این درازی در سنان
فاعلاتن فاعلات فاعلاتن فاعلات شمس تبریزی تویی هم شه و هم ترجمان