این ابیات مثنوی حسب‌الحال گفته در عذر ارسال شعر به بزرگی که شعر می‌گفته

دلی دارم ز عشقت آن چنان گرم که سنگ از گرمی آن می‌شود نرم
ضمیری از ثنایت آن چنان پر که در درج محقر یک جهان در
دهد گر عمر مستعجل امانم شود از جنبش کلک زبانم
پر از مدح تو دیوان‌ها امانم شود از جنبش کلک زبانم
کنون از حق اعانت وز تو امداد زمن مدح و ثنا وز بخت اسعاد