یار درآمد ز باغ بیخود و سرمست دوش

یار درآمد ز باغ بیخود و سرمست دوش توبه کنان توبه را سیل ببردست دوش
عاشق صدساله‌ام توبه کجا من کجا توبه صدساله را یار دراشکست دوش
باده خلوت نشین در دل خم مست شد خلوت و توبه شکست مست برون جست دوش
ولوله در کو فتاد عقل درآمد که داد محتسب عقل را دست فروبست دوش