| در آن خجسته زمین هر غزل غزالی بود | به طبع مستمع از مردم آشنائی و رام | |
| در آستین بودش دست صنع هر که ز لفظ | لباس برقد معنی برد به این اندام | |
| بزرگوارا دارم دلی و صد امید | جهان مدارا دارم لبی و صد پیغام | |
| که هست از مدد منعم غنی و قدیر | کریم عام کرم واهب جمیع مرام | |
| بلای فقر درین عهد در تزلزل صرف | صلای جود درین دور در ترقی تام | |
| مرا به طبع ز اشباه خود تفاوت خاص | تو را ز لطف به امثال من توجه عام | |
| بود بعید که عرش مکان من نرسد | در ارتفاع به فرش مقام هیچکدام | |
| ازین بعیدتر این کاندرین بساط وسیع | مهام را به ید قدرت شهیست زمان | |
| که در نوازش و دریادلی و زربخشی | هزار حاتمش از روی نسبت است غلام | |
| مضیق است زمان ای زمان مزین ساز | صحیفه‌ی سخنت را به مهر ختم کلام | |
| برای دولت دیر انتقال تا یابد | دعا به ذکر ثبات و دوام استحکام | |
| ز پایداری اقبال باد مستحکم | صدارتت به ثبات و جلالتت به دوام |