| به ساحل خواهد افتادن دگر بار | دری از جنبش دریای اسرار | |
| بنان در کشف رازی خواهد آورد | زبان کلک را دیگر به گفتار | |
| حدیث لطف و بی‌لطفی مولی | لب تقریر خواهد کرد اظهار | |
| چه مولی آن که در بازار معنی است | سخن را بهترین میزان و معیار | |
| بلیغی کاندر اوصاف کمالش | به عجز خود بلاغت راست اقرار | |
| مهین دستور اعظم رای اکبر | کز اخلاصند شاهانش پرستار | |
| سمی نیر اوج رسالت | محمد مهرانور نور انوار | |
| که بر روی زمینش خالق‌الارض | ز آفات زمان بادا نگهدار | |
| به بازارش سه در برد از من ایام | یکی فرد و دو از نسبت بهم یار | |
| چه درها گنج‌های خسروانه | ز حمل هر یکی گیتی گران بار | |
| ولی از همت آن فرزانه گنجور | چو از من آن در را شد خریدار | |
| دو در را ثلث یک در داد قیمت | وزین خاطر نشینم شد که این بار | |
| در این بازار از بخت بد من | از آن سودا به غایت بود بیزار | |
| خدا را ای صبا در گوش آصف | بگو آهسته کای دانای اسرار | |
| شناسای دم و نطق گهر ریز | خداوند دل و دست درم بار | |
| شنیدم از بسی مردم که داری | به مروارید و گوهر میل بسیار | |
| و گر گاهی به دست در فروشی | به کف می‌آیدت یک در شهوار | |
| چو باد گل‌فشان می‌ریزی از دست | زر سرخش بپا خروار خروار | |
| بفرما کز گهرها چیست حالی | تو را در مخزن ای دریای ذخار | |
| که می‌نازد به آنها گوش شاهان | جز آنها کت من آوردم به بازار |