| ز وی ای دهر ایمن باش در سالاری عالم | کزوالحال کار صد جهان سالار می‌آید | |
| هلالی می‌شود پیدا به زیر دامن گردون | چو با چتر شهنشاهی سلیمان وار می‌آید | |
| ولی تابان هلالی کافتاب اندر جوار آن | به صد ضعف سها در دیده‌ی پندار می‌آید | |
| در آئین جهانداری ازین خرد بزرگ آئین | زیاد از صد جم و دارا و کسری کاری می‌آید | |
| در آفاق آن چه ابر دست او برخلق می‌بارد | حساب آن زدست خالق جبار می‌آید | |
| اگر صد بحر احسان محتشم من بعد از هر سو | به جنبش بهر بیع گوهر اشعار می‌آید | |
| تو از همت باب لطف این شهزاد لب تر کن | کز انهار نوالش بحر در زنهار می‌آید | |
| به مدت گرچه شد سی‌سال کز نزد شهنشاهان | برایت نقد و جنس از اندک و بسیار می‌آید | |
| بشارت باد کایندم روی دربخشنده‌ای داری | که عارش از عطای درهم و دینار می‌آید | |
| زری و خلعتی هربار می‌آمد تماشا کن | که چون با خلعت زر اسب زین انبار می‌آید | |
| به شاهان تا به اولاد جهانبان نوبت شاهی | مدام از اقتضای دولت بسیار می‌آید | |
| همین شهزاده تا روز جزا زیب جهان بادا | که خوش زیبنده در چشم اولوالابصار می‌آید |