من از کجا پند از کجا باده بگردان ساقیا
|
|
آن جام جان افزای را برریز بر جان ساقیا
|
بر دست من نه جام جان ای دستگیر عاشقان
|
|
دور از لب بیگانگان پیش آر پنهان ساقیا
|
نانی بده نان خواره را آن طامع بیچاره را
|
|
آن عاشق نانباره را کنجی بخسبان ساقیا
|
ای جان جان جان جان ما نامدیم از بهر نان
|
|
برجه گدارویی مکن در بزم سلطان ساقیا
|
اول بگیر آن جام مه بر کفه آن پیر نه
|
|
چون مست گردد پیر ده رو سوی مستان ساقیا
|
رو سخت کن ای مرتجا مست از کجا شرم از کجا
|
|
ور شرم داری یک قدح بر شرم افشان ساقیا
|
برخیز ای ساقی بیا ای دشمن شرم و حیا
|
|
تا بخت ما خندان شود پیش آی خندان ساقیا
|