هم ملوک پیش و هم این نوسپهدار زمان
|
|
اسم بر اسماند بر دعوی صدق او گواه
|
تا بود لطف الهی با روان آن ملوک
|
|
تا بود اسم سپاهی در زبان این سپاه
|
اسم داران سپه را باد آن در بوسه گه
|
|
پادشاهان جهان را باد آن در سجدهگاه
|
باد روی منکران بیوقار او سیه
|
|
باد پود کارهان نابکار او تباه
|
میرزای دهر سلطان حمزه بادا در دو کون
|
|
هم به اقبالی که سر زین اسم افرازد به ماه
|
دل به او بندید ای امیدواران زانکه هست
|
|
رعب او امید افزا دولت وی یاس گاه
|
محتشم با آن که از زیبا ادائیهای او
|
|
کلک ما زد سکهی مجری به نقد مدح شاه
|
فهم از هر مصرع مازین کلام بیبدل
|
|
میشود سال جلوس پادشاه دین پناه
|