| که ای خداوند کریم و بردبار | ده امانم زین دو شاخه‌ی اختیار | |
| جذب یک راهه‌ی صراط المستقیم | به ز دو راه تردد ای کریم | |
| زین دو ره گرچه همه مقصد توی | لیک خود جان کندن آمد این دوی | |
| زین دو ره گرچه به جز تو عزم نیست | لیک هرگز رزم هم‌چون بزم نیست | |
| در نبی بشنو بیانش از خدا | آیت اشفقن ان یحملنها | |
| این تردد هست در دل چون وغا | کین بود به یا که آن حال مرا | |
| در تردد می‌زند بر همدگر | خوف و اومید بهی در کر و فر |