| در آب کوچه پدید آورنده از هر سو | به محض صنع مشبک کننده دریا | |
| درآورنده موسی ز گرد راه به بحر | روان کننده‌ی فرعون مدبرش ز قفا | |
| ز انتقام به زاری کشنده فرعون | وز التفات به ساحل کشنده موسی | |
| به بطن حوت مقید کننده‌ی یونس | به جرم سرکشی از قوم مبتلا به بلا | |
| دگر به لطف ز قید جسد گداز چنان | گرفته دست امید افکننده‌اش به عرا | |
| به مال و ملک و باولاد و عترت ایوب | زننده برق فنا وز قفا دهنده‌ی بقا | |
| مزاج موم به آهن ده از ید داود | به زیر ران سلیمان ستور کش ز صبا | |
| به عهد شیب ز همخوابه عقیم‌الطبع | به حضرت زکریا دهنده یحیا | |
| ز ابر صلب بشر قطره ناچکانیده | صدف گران کن مریم ز گوهر عیسا | |
| به یک اشاره ز انگشت آفتاب رسل | محمد عربی شاه یثرب و بطحا | |
| شکاف در قمر افکن به آسمان بلند | به دهر غلغله افکن ز بانگ و اعجبا | |
| مزاج آتش سوزنده را رماننده | ز قصد موی دلاویز بوی آن مولا | |
| برای گفتن تسبیح خویش در کف وی | زبان دهنده و ناطق کننده حصبا | |
| بذئب و ضب سخن آموز کز نبوت او | خبر دهنده به ناقاتلان آن دعوا | |
| ز دشت سوی وی اشجار را دواننده | که ستر خویش کند آن یگانه دو سرا | |
| مکان دهنده‌ی آن مهر منجلی در غار | کشان ز تار عناکب بر او نقاب خفا | |
| سر نیاز غضنفر نهنده بر ره عجز | بر کمینه محبش به کوری اعدا | |
| به دست خادم وی چوبی از اراده‌ی او | بدل کننده به شمع منیر شعشعه زا | |
| گه از میان دو انگشت معجز آثارش | به آب مرحمت آتش فشان مسرب‌ها | |
| گه از کفش به طعام قلیل بخشنده | کفایتی که به خلق کثیر کرده وفا |