| ای خدا آن کن که از تو می‌سزد | که ز هر سوراخ مارم می‌گزد | |
| جان سنگین دارم و دل آهنین | ورنه خون گشتی درین رنج و حنین | |
| وقت تنگ آمد مرا و یک نفس | پادشاهی کن مرا فریاد رس | |
| گر مرا این بار ستاری کنی | توبه کردم من ز هر ناکردنی | |
| توبه‌ام بپذیر این بار دگر | تا ببندم بهر توبه صد کمر | |
| من اگر این بار تقصیری کنم | پس دگر مشنو دعا و گفتنم | |
| این همی زارید و صد قطره روان | که در افتادم به جلاد و عوان | |
| تا نمیرد هیچ افرنگی چنین | هیچ ملحد را مبادا این حنین | |
| نوحه‌ها کرد او بر جان خویش | روی عزرائیل دیده پیش پیش | |
| ای خدا و ای خدا چندان بگفت | که آن در و دیوار با او گشت جفت | |
| در میان یارب و یارب بد او | بانگ آمد از میان جست و جو |