صاحب تاویل ایاز صابرست | کو به بحر عاقبتها ناظرست | |
همچو یوسف خواب این زندانیان | هست تعبیرش به پیش او عیان | |
خواب خود را چون نداند مرد خیر | کو بود واقف ز سر خواب غیر | |
گر زنم صد تیغ او را ز امتحان | کم نگردد وصلت آن مهربان | |
داند او که آن تیغ بر خود میزنم | من ویم اندر حقیقت او منم |