| سبلت تزویر دنیا بر کنند | خیمه را بر باروی نصرت زنند | |
| این شهیدان باز نو غازی شدند | وین اسیران باز بر نصرت زدند | |
| سر برآوردند باز از نیستی | که ببین ما را گر اکمه نیستی | |
| تا بدانی در عدم خورشیدهاست | وآنچ اینجا آفتاب آنجا سهاست | |
| در عدم هستی برادر چون بود | ضد اندر ضد چون مکنون بود | |
| یخرج الحی من المیت بدان | که عدم آمد امید عابدان | |
| مرد کارنده که انبارش تهیست | شاد و خوش نه بر امید نیستیست | |
| که بروید آن ز سوی نیستی | فهم کن گر واقف معنیستی | |
| دم به دم از نیستی تو منتظر | که بیابی فهم و ذوق آرام و بر | |
| نیست دستوری گشاد این راز را | ورنه بغدادی کنم ابخاز را | |
| پس خزانه‌ی صنع حق باشد عدم | که بر آرد زو عطاها دم به دم | |
| مبدع آمد حق و مبدع آن بود | که برآرد فرع بی‌اصل و سند |