مناجات

مرغ پرنده چو ماند در زمین باشد اندر غصه و درد و حنین
مرغ خانه بر زمین خوش می‌رود دانه‌چین و شاد و شاطر می‌دود
زآنک او از اصل بی‌پرواز بود وآن دگر پرنده و پرواز بود