| کز خلاف عادتست آن رنج او | پس دوای رنجش از معتاد جو | |
| چون جعل گشتست از سرگین‌کشی | از گلاب آید جعل را بیهشی | |
| هم از آن سرگین سگ داروی اوست | که بدان او را همی معتاد و خوست | |
| الخبیثات الخبیثین را بخوان | رو و پشت این سخن را باز دان | |
| ناصحان او را به عنبر یا گلاب | می دوا سازند بهر فتح باب | |
| مر خبیثان را نسازد طیبات | درخور و لایق نباشد ای ثقات | |
| چون ز عطر وحی کر گشتند و گم | بد فغانشان که تطیرنا بکم | |
| رنج و بیماریست ما را این مقال | نیست نیکو وعظتان ما را به فال | |
| گر بیاغازید نصحی آشکار | ما کنیم آن دم شما را سنگسار | |
| ما بلغو و لهو فربه گشته‌ایم | در نصیحت خویش را نسرشته‌ایم | |
| هست قوت ما دروغ و لاف و لاغ | شورش معده‌ست ما را زین بلاغ | |
| رنج را صدتو و افزون می‌کنید | عقل را دارو به افیون می‌کنید |