| پا و زانواش نلرزد هر دمی | رو ترش کی دارد او از هر غمی | |
| خیز فرعونا که ما آن نیستیم | که بهر بانگی و غولی بیستیم | |
| خرقه‌ی ما را بدر دوزنده هست | ورنه ما را خود برهنه‌تر به است | |
| بی لباس این خوب را اندر کنار | خوش در آریم ای عدو نابکار | |
| خوشتر از تجرید از تن وز مزاج | نیست ای فرعون بی الهام گیج |