| پیش ازین زان گفته بودیم اندکی | خود چه گوییم از هزارانش یکی | |
| خواستم گفتن در آن تحقیقها | تا کنون وا ماند از تعویقها | |
| حمله‌ی دیگر ز بسیارش قلیل | گفته آید شرح یک عضوی ز پیل | |
| گوش کن هاروت را ماروت را | ای غلام و چاکران ما روت را | |
| مست بودند از تماشای اله | وز عجایبهای استدراج شاه | |
| این چنین مستیست ز استدراج حق | تا چه مستیها کند معراج حق | |
| دانه‌ی دامش چنین مستی نمود | خوان انعامش چه‌ها داند گشود | |
| مست بودند و رهیده از کمند | های هوی عاشقانه می‌زدند | |
| یک کمین و امتحان در راه بود | صرصرش چون کاه که را می‌ربود | |
| امتحان می‌کردشان زیر و زبر | کی بود سرمست را زینها خبر | |
| خندق و میدان بپیش او یکیست | چاه و خندق پیش او خوش مسلکیست | |
| آن بز کوهی بر آن کوه بلند | بر دود از بهر خوردی بی‌گزند | |
| تا علف چیند ببیند ناگهان | بازیی دیگر ز حکم آسمان | |
| بر کهی دیگر بر اندازد نظر | ماده بز بیند بر آن کوه دگر | |
| چشم او تاریک گردد در زمان | بر جهد سرمست زین که تا بدان | |
| آنچنان نزدیک بنماید ورا | که دویدن گرد بالوعه‌ی سرا | |
| آن هزاران گز دو گز بنمایدش | تا ز مستی میل جستن آیدش | |
| چونک بجهد در فتد اندر میان | در میان هر دو کوه بی امان | |
| او ز صیادان به که بگریخته | خود پناهش خون او را ریخته | |
| شسته صیادان میان آن دو کوه | انتظار این قضای با شکوه |