| همچو فرعونی مرصع کرده ریش | برتر از عیسی پریده از خریش | |
| او هم از نسل شغال ماده زاد | در خم مالی و جاهی در فتاد | |
| هر که دید آن جاه و مالش سجده کرد | سجده‌ی افسوسیان را او بخورد | |
| گشت مستک آن گدای ژنده‌دلق | از سجود و از تحیرهای خلق | |
| مال مار آمد که در وی زهرهاست | و آن قبول و سجده‌ی خلق اژدهاست | |
| های ای فرعون ناموسی مکن | تو شغالی هیچ طاووسی مکن | |
| سوی طاووسان اگر پیدا شوی | عاجزی از جلوه و رسوا شوی | |
| موسی و هارون چو طاووسان بدند | پر جلوه بر سر و رویت زدند | |
| زشتیت پیدا شد و رسواییت | سرنگون افتادی از بالاییت | |
| چون محک دیدی سیه گشتی چو قلب | نقش شیری رفت و پیدا گشت کلب | |
| ای سگ‌گرگین زشت از حرص و جوش | پوستین شیر را بر خود مپوش | |
| غره‌ی شیرت بخواهد امتحان | نقش شیر و آنگه اخلاق سگان |