| می‌گزندش کای سگ طاغی برو | با ولی نعمتت یاغی مشو | |
| بر همان در همچو حلقه بسته باش | پاسبان و چابک و برجسته باش | |
| صورت نقض وفای ما مباش | بی‌وفایی را مکن بیهوده فاش | |
| مر سگان را چون وفا آمد شعار | رو سگان را ننگ و بدنامی میار | |
| بی‌وفایی چون سگان را عار بود | بی‌وفایی چون روا داری نمود | |
| حق تعالی فخر آورد از وفا | گفت من اوفی بعهد غیرنا | |
| بی‌وفایی دان وفا با رد حق | بر حقوق حق ندارد کس سبق | |
| حق مادر بعد از آن شد کان کریم | کرد او را از جنین تو غریم | |
| صورتی کردت درون جسم او | داد در حملش ورا آرام و خو | |
| همچو جزو متصل دید او ترا | متصل را کرد تدبیرش جدا | |
| حق هزاران صنعت و فن ساختست | تا که مادر بر تو مهر انداختست | |
| پس حق حق سابق از مادر بود | هر که آن حق را نداند خر بود | |
| آنک مادر آفرید و ضرع و شیر | با پدر کردش قرین آن خود مگیر | |
| ای خداوند ای قدیم احسان تو | آنک دانم وانک نه هم آن تو | |
| تو بفرمودی که حق را یاد کن | زانک حق من نمی‌گردد کهن | |
| یاد کن لطفی که کردم آن صبوح | با شما از حفظ در کشتی نوح | |
| پیله بابایانتان را آن زمان | دادم از طوفان و از موجش امان | |
| آب آتش خو زمین بگرفته بود | موج او مر اوج که را می‌ربود | |
| حفظ کردم من نکردم ردتان | در وجود جد جد جدتان | |
| چون شدی سر پشت پایت چون زنم | کارگاه خویش ضایع چون کنم |