| مادر آن پیل‌بچگان کین کشد | پیل بچه‌خواره را کیفر کشد | |
| پیل‌بچه می‌خوری ای پاره‌خوار | هم بر آرد خصم پیل از تو دمار | |
| بوی رسوا کرد مکر اندیش را | پیل داند بوی طفل خویش را | |
| آنک یابد بوی حق را از یمن | چون نیابد بوی باطل را ز من | |
| مصطفی چون برد بوی از راه دور | چون نیابد از دهان ما بخور | |
| هم بیابد لیک پوشاند ز ما | بوی نیک و بد بر آید بر سما | |
| تو همی‌خسپی و بوی آن حرام | می‌زند بر آسمان سبزفام | |
| همره انفاس زشتت می‌شود | تا به بوگیران گردون می‌رود | |
| بوی کبر و بوی حرص و بوی آز | در سخن گفتن بیاید چون پیاز | |
| گر خوری سوگند من کی خورده‌ام | از پیاز و سیر تقوی کرده‌ام | |
| آن دم سوگند غمازی کند | بر دماغ همنشینان بر زند | |
| پس دعاها رد شود از بوی آن | آن دل کژ می‌نماید در زبان | |
| اخسا آید جواب آن دعا | چوب رد باشد جزای هر دغا | |
| گر حدیثت کژ بود معنیت راست | آن کژی لفظ مقبول خداست |