| پس عرب گفتش که رو دور از برم | تا نبارد شومی تو بر سرم | |
| دور بر آن حکمت شومت ز من | نطق تو شومست بر اهل زمن | |
| یا تو آن سو رو من این سو می‌دوم | ور ترا ره پیش من وا پس روم | |
| یک جوالم گندم و دیگر ز ریگ | به بود زین حیله‌های مردریگ | |
| احمقی‌ام پس مبارک احمقیست | که دلم با برگ و جانم متقیست | |
| گر تو خواهی کت شقاوت کم شود | جهد کن تا از تو حکمت کم شود | |
| حکمتی کز طبع زاید وز خیال | حکمتی نی فیض نور ذوالجلال | |
| حکمت دنیا فزاید ظن و شک | حکمت دینی برد فوق فلک | |
| زوبعان زیرک آخر زمان | بر فزوده خویش بر پیشینیان | |
| حیله‌آموزان جگرها سوخته | فعلها و مکرها آموخته | |
| صبر و ایثار و سخای نفس و جود | باد داده کان بود اکسیر سود | |
| فکر آن باشد که بگشاید رهی | راه آن باشد که پیش آید شهی | |
| شاه آن باشد که پیش شه رود | نه بمخزنها و لشکر شه شود | |
| تا بماند شاهی او سرمدی | همچو عز ملک دین احمدی |