| گر نبودی او مسبح بطن نون | حبس و زندانش بدی تا یبعثون | |
| او بتسبیح از تن ماهی بجست | چیست تسبیح آیت روز الست | |
| گر فراموشت شد آن تسبیح جان | بشنو این تسبیحهای ماهیان | |
| هر که دید الله را اللهیست | هر که دید آن بحر را آن ماهیست | |
| این جهان دریاست و تن ماهی و روح | یونس محجوب از نور صبوح | |
| گر مسبح باشد از ماهی رهید | ورنه در وی هضم گشت و ناپدید | |
| ماهیان جان درین دریا پرند | تو نمی‌بینی که کوری ای نژند | |
| بر تو خود را می‌زنند آن ماهیان | چشم بگشا تا ببینیشان عیان | |
| ماهیان را گر نمی‌بینی پدید | گوش تو تسبیحشان آخر شنید | |
| صبر کردن جان تسبیحات تست | صبر کن کانست تسبیح درست | |
| هیچ تسبیحی ندارد آن درج | صبر کن الصبر مفتاح الفرج | |
| صبر چون پول صراط آن سو بهشت | هست با هر خوب یک لالای زشت | |
| تا ز لالا می‌گریزی وصل نیست | زانک لالا را ز شاهد فصل نیست | |
| تو چه دانی ذوق صبر ای شیشه‌دل | خاصه صبر از بهر آن نقش چگل | |
| مرد را ذوق از غزا و کر و فر | مر مخنث را بود ذوق از ذکر | |
| جز ذکر نه دین او و ذکر او | سوی اسفل برد او را فکر او | |
| گر برآید تا فلک از وی مترس | کو به عشق سفل آموزید درس | |
| او به سوی سفل می‌راند فرس | گرچه سوی علو جنباند جرس | |
| از علمهای گدایان ترس چیست | کان علمها لقمه‌ی نان را رهیست |