| جمله فرزین‌بندها بیند بعکس | مات بر وی گردد و نقصان و وکس | |
| زانک گر او هیچ بیند خویش را | مهلک و ناسور بیند ریش را | |
| درد خیزد زین چنین دیدن درون | درد او را از حجاب آرد برون | |
| تا نگیرد مادران را درد زه | طفل در زادن نیابد هیچ ره | |
| این امانت در دل و دل حامله‌ست | این نصیحتها مثال قابله‌ست | |
| قابله گوید که زن را درد نیست | درد باید درد کودک را رهیست | |
| آنک او بی‌درد باشد ره‌زنست | زانک بی‌دردی انا الحق گفتنست | |
| آن انا بی وقت گفتن لعنتست | آن انا در وقت گفتن رحمتست | |
| آن انا منصور رحمت شد یقین | آن انا فرعون لعنت شد ببین | |
| لاجرم هر مرغ بی‌هنگام را | سر بریدن واجبست اعلام را | |
| سر بریدن چیست کشتن نفس را | در جهاد و ترک گفتن تفس را | |
| آنچنانک نیش کزدم بر کنی | تا که یابد او ز کشتن ایمنی | |
| بر کنی دندان پر زهری ز مار | تا رهد مار از بلای سنگسار | |
| هیچ نکشد نفس را جز ظل پیر | دامن آن نفس‌کش را سخت گیر | |
| چون بگیری سخت آن توفیق هوست | در تو هر قوت که آید جذب اوست | |
| ما رمیت اذ رمیت راست دان | هر چه کارد جان بود از جان جان | |
| دست گیرنده ویست و بردبار | دم بدم آن دم ازو اومید دار | |
| نیست غم گر دیر بی او مانده‌ای | دیرگیر و سخت‌گیرش خوانده‌ای | |
| دیر گیرد سخت گیرد رحمتش | یک دمت غایب ندارد حضرتش | |
| ور تو خواهی شرح این وصل و ولا | از سر اندیشه می‌خوان والضحی |