| هر گیا را کش بود میل علا | در مزیدست و حیات و در نما | |
| چونک گردانید سر سوی زمین | در کمی و خشکی و نقص و غبین | |
| میل روحت چون سوی بالا بود | در تزاید مرجعت آنجا بود | |
| ور نگوساری سرت سوی زمین | آفلی حق لا یحب الافلین |
| هر گیا را کش بود میل علا | در مزیدست و حیات و در نما | |
| چونک گردانید سر سوی زمین | در کمی و خشکی و نقص و غبین | |
| میل روحت چون سوی بالا بود | در تزاید مرجعت آنجا بود | |
| ور نگوساری سرت سوی زمین | آفلی حق لا یحب الافلین |