| بی ادب گفتن سخن با خاص حق | دل بمیراند سیه دارد ورق | |
| گر تو مردی را بخوانی فاطمه | گرچه یک جنس‌اند مرد و زن همه | |
| قصد خون تو کند تا ممکنست | گرچه خوش‌خو و حلیم و ساکنست | |
| فاطمه مدحست در حق زنان | مرد را گویی بود زخم سنان | |
| دست و پا در حق ما استایش است | در حق پاکی حق آلایش است | |
| لم یلد لم یولد او را لایق است | والد و مولود را او خالق است | |
| هرچه جسم آمد ولادت وصف اوست | هرچه مولودست او زین سوی جوست | |
| زانک از کون و فساد است و مهین | حادثست و محدثی خواهد یقین | |
| گفت ای موسی دهانم دوختی | وز پشیمانی تو جانم سوختی | |
| جامه را بدرید و آهی کرد تفت | سر نهاد اندر بیابانی و رفت |