| از محبت دردها صافی شود | از محبت دردها شافی شود | |
| از محبت مرده زنده می‌کنند | از محبت شاه بنده می‌کنند | |
| این محبت هم نتیجه‌ی دانشست | کی گزافه بر چنین تختی نشست | |
| دانش ناقص کجا این عشق زاد | عشق زاید ناقص اما بر جماد | |
| بر جمادی رنگ مطلوبی چو دید | از صفیری بانگ محبوبی شنید | |
| دانش ناقص نداند فرق را | لاجرم خورشید داند برق را | |
| چونک ملعون خواند ناقص را رسول | بود در تاویل نقصان عقول | |
| زانک ناقص‌تن بود مرحوم رحم | نیست بر مرحوم لایق لعن و زخم | |
| نقص عقلست آن که بد رنجوریست | موجب لعنت سزای دوریست | |
| زانک تکمیل خردها دور نیست | لیک تکمیل بدن مقدور نیست | |
| کفر و فرعونی هر گبر بعید | جمله از نقصان عقل آمد پدید | |
| بهر نقصان بدن آمد فرج | در نبی که ما علی الاعمی حرج | |
| برق آفل باشد و بس بی وفا | آفل از باقی ندانی بی صفا | |
| برق خندد بر کی می‌خندد بگو | بر کسی که دل نهد بر نور او | |
| نورهای چرخ ببریده‌پیست | آن چو لا شرقی و لا غربی کیست | |
| برق را خو یخطف الابصار دان | نور باقی را همه انصار دان | |
| بر کف دریا فرس را راندن | نامه‌ای در نور برقی خواندن | |
| از حریصی عاقبت نادیدنست | بر دل و بر عقل خود خندیدنست | |
| عاقبت بینست عقل از خاصیت | نفس باشد کو نبیند عاقبت | |
| عقل کو مغلوب نفس او نفس شد | مشتری مات زحل شد نحس شد |