| زاهدی را گفت یاری در عمل | کم گری تا چشم را ناید خلل | |
| گفت زاهد از دو بیرون نیست حال | چشم بیند یا نبیند آن جمال | |
| گر ببیند نور حق خود چه غمست | در وصال حق دو دیده چه کمست | |
| ور نخواهد دید حق را گو برو | این چنین چشم شقی گو کور شو | |
| غم مخور از دیده کان عیسی تراست | چپ مرو تا بخشدت دو چشم راست | |
| عیسی روح تو با تو حاضرست | نصرت از وی خواه کو خوش ناصرست | |
| لیک بیگار تن پر استخوان | بر دل عیسی منه تو هر زمان | |
| همچو آن ابله که اندر داستان | ذکر او کردیم بهر راستان | |
| زندگی تن مجو از عیسیات | کام فرعونی مخواه از موسیات | |
| بر دل خود کم نه اندیشهی معاش | عیش کم ناید تو بر درگاه باش | |
| این بدن خرگاه آمد روح را | یا مثال کشتیی مر نوح را | |
| ترک چون باشد بیابد خرگهی | خاصه چون باشد عزیز درگهی |