| دشمن راهست خر مست علف | ای که بس خر بنده را کرد او تلف | |
| گر ندانی ره هر آنچ خر بخواست | عکس آن کن خود بود آن راه راست | |
| شاوروهن و آنگه خالفوا | ان من لم یعصهن تالف | |
| با هوا و آرزو کم باش دوست | چون یضلک عن سبیل الله اوست | |
| این هوا را نشکند اندر جهان | هیچ چیزی همچو سایهی همرهان |