| بحث عقلست این چه عقل آن حیله‌گر | تا ضعیفی ره برد آنجا مگر | |
| بحث عقلی گر در و مرجان بود | آن دگر باشد که بحث جان بود | |
| بحث جان اندر مقامی دیگرست | باده‌ی جان را قوامی دیگرست | |
| آن زمان که بحث عقلی ساز بود | این عمر با بوالحکم همراز بود | |
| چون عمر از عقل آمد سوی جان | بوالحکم بوجهل شد در حکم آن | |
| سوی حس و سوی عقل او کاملست | گرچه خود نسبت به جان او جاهلست | |
| بحث عقل و حس اثر دان یا سبب | بحث جانی یا عجب یا بوالعجب | |
| ض جان آمد نماند ای مستضی | لازم و ملزوم و نافی مقتضی | |
| زانک بینایی که نورش بازغست | از دلیل چون عصا بس فارغست |