| یک شه دیگر ز نسل آن جهود | در هلاک قوم عیسی رو نمود | |
| گر خبر خواهی ازین دیگر خروج | سوره بر خوان واسما ذات البروج | |
| سنت بد کز شه اول بزاد | این شه دیگر قدم بر وی نهاد | |
| هر که او بنهاد ناخوش سنتی | سوی او نفرین رود هر ساعتی | |
| نیکوان رفتند و سنتها بماند | وز لیمان ظلم و لعنتها بماند | |
| تا قیامت هرکه جنس آن بدان | در وجود آید بود رویش بدان | |
| رگ رگست این آب شیرین و آب شور | در خلایق می‌رود تا نفخ صور | |
| نیکوان را هست میراث از خوشاب | آن چه میراثست اورثنا الکتاب | |
| شد نیاز طالبان ار بنگری | شعله‌ها از گوهر پیغامبری | |
| شعله‌ها با گوهران گردان بود | شعله آن جانب رود هم کان بود | |
| نور روزن گرد خانه می‌دود | زانک خور برجی به برجی می‌رود | |
| هر که را با اختری پیوستگیست | مر ورا با اختر خود هم‌تگیست | |
| طالعش گر زهره باشد در طرب | میل کلی دارد و عشق و طلب | |
| ور بود مریخی خون‌ریزخو | جنگ و بهتان و خصومت جوید او | |
| اخترانند از ورای اختران | که احتراق و نحس نبود اندر آن | |
| سایران در آسمانهای دگر | غیر این هفت آسمان معتبر | |
| راسخان در تاب انوار خدا | نه به هم پیوسته نه از هم جدا | |
| هر که باشد طالع او زان نجوم | نفس او کفار سوزد در رجوم | |
| خشم مریخی نباشد خشم او | منقلب رو غالب و مغلوب خو | |
| نور غالب ایمن از نقص و غسق | درمیان اصبعین نور حق |