| خواجه یکی شب به تمنای جنس | زد دو سه دم با دو سه ابنای جنس | |
| یافت شبی چون سحر آراسته | خواستهای به دعا خواسته | |
| مجلسی افروخته چون نوبهار | عشرتی آسوده‌تر از روزگار | |
| آه بخور از نفس روزنش | شرح ده یوسف و پیراهنش | |
| شحنه شب خون عسس ریخته | بر شکرش پر مگس ریخته | |
| پرده شناسان به نوا در شگرف | پرده نشینان به وفا در شگرف | |
| پای سهیل از سر نطع ادیم | لعل فشان بر سر در یتیم | |
| شمع جگر چون جگر شمع سوخت | آتش دل چون دل آتش فروخت | |
| در طبق مجمر مجلس فروز | عود شکرساز و شکر عود سوز | |
| شیشه ز گلاب شکر میفشاند | شمع به دستارچه زر میفشاند | |
| از پی نقلان می‌بوسه خیز | چشم و دهان شکر و بادام ریز | |
| شکر و بادام بهم نکته ساز | زهره و مریخ بهم عشق باز | |
| وعده به دروازه گوش آمده | خنده به دریوزه نوش آمده | |
| نیفه روبه چو پلنگی به زیر | نافه آهو شده زنجیر شیر | |
| ناز گریبان کش و دامن کشان | آستی از رقص جواهر فشان | |
| شمع چو ساقی قدح می به دست | طشت می آلوده و پروانه مست | |
| خواب چو پروانه پرانداخته | شمع به شکرانه سرانداخته | |
| پردگی زهره در آن پرده چست | زخمه شکسته به ادای درست | |
| خواب رباینده دماغ از دماغ | نور ستاننده چراغ از چراغ | |
| آنچه همه عمر کسی یافته | همنفسی در نفسی یافته |