| سر فیلسوفان یونان گروه | جواهر چنین آرد از کان کوه | |
| که چون ی کره آن شاه گیتی نورد | ز گردش به گردون برآورد گرد | |
| به یونان زمین آمد از راه دور | وطن گاه پیشینه را داد نور | |
| زرامش سوی دانش آورد رای | پژوهش‌گری کرد با رهنمای | |
| دماغ فلک را به اندیشه سفت | در بستگیها گشاد از نهفت | |
| سخن را نشان جست بر رهبری | ز یونانی و پهلوی و دری | |
| از آن پارسی دفتر خسروان | که بر یاد بودش چو آب روان | |
| ز دیگر زبانهای هر مرز و بوم | چه از جنس یونان چه از جنس روم | |
| بفرمود تا فیلسوفان همه | کنند آن چه دانش بود ترجمه | |
| زهر در بدانش دری درکشید | وز آن جمله دریائی آمد پدید | |
| صدف چون زهر گوهری گشت پر | پدید آمد از روم دریای در | |
| نخستین طرازی که بست از قیاس | کتابیست کان هست گیتی شناس | |
| دگر دفتر رمز روحانیان | کزو زنده مانند یونانیان | |
| همان سفر اسکندری کاهل روم | بدو نرم کردند آهن چو موم | |
| خبر یافتند از ره کین و مهر | که در هفت گنبد چه دارد سپهر | |
| کنون زان صدفهای گوهر فشان | برون ز انطیاخس نبینی نشان | |
| چنین چند نوباوه عقل و رای | پدید آمد از شاه کشور گشای | |
| بدان کاردانی و کارآگهی | چو بنشست بر تخت شاهنشهی | |
| اشارت چنان شد ز تخت بلند | که داناست نزدیک ما ارجمند | |
| نجوید کسی بر کسی برتری | مگر کز طریق هنر پروری |